Tani që presidenti shqiptar, Ilir Meta lëshoi autorizimin për nisjen e negociatave për kufirin detar me Greqinë, nënshkrimi i marrveshjes duket të jetë një formalitet.

Ka një vetëpërmbajtje si në Athinë ashtu edhe në Tiranë për finalizimin e një pakti, nga i cili duket se dalin të kënaqura të dyja palët.

Shqipëria sepse ka avancuar me pretendimet për të konsideruar gjiret e brendshme dhe vijën bazë, si dhe Greqia sepse po zbaton parimin e 12 miljeve.

Në optikën e këtyre zhvillimeve deputetë të parlamentit grek sjellin në vëmendje rëndësinë e 12 miljeve dhe implikimin në të shkuarën të faktorit amerikan në ruajtjen e status quo-së në detin Egje, shkruan Respublica.

Deputeti i pavarur Nikos Nikolopoulos kujton deklaratën e ministrit Kotzias pak javë më parë se “Shqipëria do t’i njohë në Greqisë të drejtën për të zgjeruar ujërat e saj territoriale në 12 milje”.

Pasuan deklaratat e ambasadorit amerikan Jeffrey Paiat, se i trembej përplasjeve detare në Egje, ndërsa Ankaraja ashpërsoi tonet.

Deputeti kristiandemokrat i referohet një publikimi të gazetës “Estia”, e cila risolli në vëmendje një marrëveshje kryesisht të panjohur të treshes, Simitis- Hollbruk- Çiller pas incidenteve në Imia.

Ai shkruan: “Ishte angazhimi i Greqisë të mos shkonte kurrë në zgjerimin e ujërave territotiale të Egjeut në 12 milje, pasi kërkohej nga SHBA dhe Turqia për arsye të veçanta.

Telegrami sekret dërguar më 1 shkurt ambasadorit amerikan në Athinë Thomas Niles nga sekretari amerikan i Shtetit Warren Christopher, ishte një mësim për ish-ministrin Pangalos se Greqisë nuk i interesonte as të fliste dhe as të kërcënonte me shtrirrjen e ujrave territoriale deri në 12 milje”.

Duke pasur parasysh mosbesimin e thellë që mbizotëron në marrëdhëniet Turqi-SHBA, lëvizjet e fundit konsiderohen të favorshme, por gjithmonë me skepticizmin se Tirana mund të rezervojë supriza./a.m.